Το φαράγγι του Μυλωνά στην Ιεράπετρα, ή αλλιώς το φαράγγι του Αι Γιάννη, βρίσκεται ανατολικά του νομού Λασιθίου, στο καταπράσινο όρος Θρύπτης και σε υψόμετρο 500 μέτρων, ανάμεσα στους οικισμούς Κουτσουνάρι και Φέρμα, στην κοινότητα του Αι Γιάννη. Τα νερά του καταλήγουν κοντά στην παραλία της Κακιάς σκάλας.
Για να φτάσει κανείς στον καταρράκτη του Μυλωνά υπάρχουν δύο μονοπάτια, ένα αρκετά εύκολο και πιο δύσκολο.
Το εύκολο μονοπάτι διαρκεί περίπου 20 λεπτά και ο δρόμος είναι βατός, καθώς υπάρχει ένα τσιμεντένιος «καταπότης», που δημιουργήθηκε την δεκαετία του 1960 από ντόπιους κατοίκους οι οποίοι προσπάθησαν να μεταφέρουν το νερό, από την περιοχή του καταρράκτη στα παράλια για αρδευτικούς σκοπούς.

Οι ταμπέλες για την πορεία του μονοπατιού είναι ευκρινέστατες.

Το δύσκολο μονοπάτι, μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 2 ώρες. Για να διασχίσει κάποιος αυτό το μονοπάτι, πρέπει να περάσει μέσα από τον ποταμό και σε κάποια σημεία ίσως χρειαστεί να σκαρφαλώσει στα βράχια.

Η καλύτερη εποχή για να διασχίσει κανείς το συγκεκριμένο φαράγγι είναι το χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη, ώστε να υπάρχουν πολλά νερά, κάτι που δείχνει το τοπίο μαγευτικό – ανάλογα με τις ετήσιες βροχοπτώσεις, η περίοδος μπορεί να επιμηκυνθεί ή να συρρικνωθεί-…
Ωστόσο, εάν κάποιος διαλέξει τον δύσκολο δρόμο, θα πρέπει να πάει εποχή που δεν υπάρχουν πολλές βροχοπτώσεις, καθώς αν βρέχει, το μονοπάτι γίνεται επικίνδυνο.
Εμείς, έχοντας τα παιδιά μαζί μας, επιλέξαμε την ευκολότερη διαδρομή που θα μας οδηγούσε στον επιβλητικό καταρράκτη. Απαραίτητα εφόδια: νερό, αθλητικά παπούτσια και μαγιό για όσους θέλουν να δροσιστούν στα νερά του!
Ο καταρράκτης του Μυλωνά βρίσκεται σε υψόμετρο 217μ, έχει ύψος σχεδόν 40μ, είναι από τους μεγαλύτερους στην Κρήτη και δεύτερος σε ύψος στον νομό Λασιθίου (μετά από τον καταρράκτη του Μάστορα, στο φαράγγι του Χα).

Τροφοδοτείται με νερό από τις πηγές του ορεινού όγκου της Θρυπτής. Το νερό από τις πηγές καταλήγει στο ποτάμι, που κινούσε παλαιότερα πολλούς νερόμυλους (από όπου πήρε και το όνομα η ρεματιά).

Κατά μήκος της ρεματιάς μέσα στην κοίτη του ποταμού υπάρχουν πολλά πλατάνια , πεύκα, πολύχρωμες σφάκες, μυρτιές, κισσοί και αρωματικοί θάμνοι.

Το τοπίο μαγευτικό με τις μυρωδιές της ανθισμένης φύσης και τα πολύχρωμα αγριολούλουδα.
Όσο προχωρούσαμε στα αυτιά μας έφτανε ο θόρυβος από τη βοή του νερού. Ο καταρράκτης του Μυλωνά ξεπρόβαλε μπροστά μας, ενώ παρατηρούσαμε να ξεπηδούν και άλλοι μικρότεροι από τα βράχια της γύρω περιοχής.

Όταν φτάσαμε στο μεγάλο καταρράκτη του φαραγγιού εντυπωσιαστήκαμε. Ήταν πιο όμορφα απ’ ότι υποδήλωναν οι φωτογραφίες που είχαμε δει.

Είναι αναμφισβήτητα ένα καταπληκτικό μέρος που θα σε αφήσει άφωνο με την ιδιαιτερότητα του!

Για περισσότερους κρυμμένους ή μη θησαυρούς στην Κρήτη πατήστε εδώ!