Φτιάξαμε Cluedo Φρουτοπία Edition!

Το Cluedo (από την αγγλική λέξη Clue: «στοιχείο» & τη λατινική Ludo: «παίζω») είναι ένα από τα πλέον επιτυχημένα και διάσημα παιχνίδια όλων των εποχών για 3 ως 6 παίχτες, με αντικείμενο τη διαλεύκανση ενός μυστηρίου.

Η Φρουτοπία, από την άλλη, (την οποία δημιούργησαν ο συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας Ευγένιος Τριβιζάς και ο σκιτσογράφος Νίκος Μαρουλάκης) είναι μια μακρινή χώρα που συνορεύει στα δυτικά με το Αβγατηγανιστάν, στα ανατολικά με το Πιπερού και στα βορειοδυτικά με τη Χώρα του Χασμουρητού. Μέσα εκεί, η εξαφάνιση του Μανόλη του μανάβη, πυροδοτεί εξελίξεις στην χώρα. Τα φρούτα και τα λαχανικά, επαναστατούν και ανακηρύσσουν την ανεξαρτησία της Φρουτοπίας. Εκλέγουν τους δικούς τους εκπροσώπους σε διάφορα αξιώματα και αποφασίζουν την απαγόρευση εισόδου στην χώρα για όλους τους μανάβηδες, δίνοντας έτσι τέλος στην υποδούλωση. Ο «δαιμόνιος δημοσιογράφος» Πίκος Απίκος, καλείται να ερευνήσει το μυστήριο της εξαφάνισης του Μανώλη του μανάβη, ως απεσταλμένος της εφημερίδας «Τρέχα Γύρευε».

Εμείς αυτό που κάναμε τούτη τη φορά, είναι να «παντρέψουμε» τις δύο μας αυτές αγάπες (βιβλίο και επιτραπέζιο παιχνίδι) και να δημιουργήσουμε ένα… CLUEDO ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ EDITION!!!

Είναι πολύ συνηθισμένο δημοφιλή παιχνίδια να παρουσιάζονται σε διάφορες παραλλαγές. Για το cluedo συγκεκριμένα έχουμε συναντήσει αρκετές, όπως Harry Potter, Scooby Doo, Batman. Η δική μας ιδέα ήταν να δημιουργήσουμε μια παραλλαγή βασισμένη σε ελληνικό κόμικς και τι πιο αγαπημένο από την λατρευτή Φρουτοπία. Άλλωστε, όπως όλοι ξέρουμε…

Είναι μία μόνο μία η ονειρεμένη Φρουτοπία

Είναι μία μόνο μία δεν υπάρχει άλλη καμία!

Σύμφωνα λοιπόν με την δική μας έκδοση, οι οδηγίες του παιχνιδιού έχουν ως εξής:

Υπόθεση.

Στην μακρινή πολιτεία Φρουτοπία χάθηκε ο Μανόλης ο μανάβης. Η εξαφάνιση έγινε από κάποιο φρούτο ή λαχανικό, με ένα φονικό όπλο, σε κάποιο από τα σημεία της πόλης.

Σκοπός λοιπόν του κάθε παίχτη είναι να μπει στη θέση του Πίκου Απίκου και να μπορέσει να βρει πριν από τους άλλους αυτά τα 3 στοιχεία που συνθέτουν το μυστήριο.

Προετοιμασία.

Το ταμπλό του παιχνιδιού αντιπροσωπεύει την Φρουτοπία, με τα κύρια σημεία της, τα κτήρια και τους ανοιχτούς χώρους της.

Εμείς φτιάξαμε με είδη χειροτεχνίας και ανακυκλώσιμα υλικά ένα giga size σκηνικό. Με χαρτί μέτρου σχεδιάσαμε το ταμπλό όπου θα κινούνται τα πιόνια και το τοποθετήσαμε στο πάτωμα. Έπειτα σε χαρτί Α3 ζωγραφίσαμε 9 διαφορετικούς χώρους της Φρουτοπίας, μέσα στους οποίους θα εξελισσόταν η πλοκή. Τις κόλλες αυτές τις κολλήσαμε σε χάρτινες κούτες συσκευασίας δημιουργώντας ένα 3D σκηνικό.

Στη συνέχεια δημιουργήσαμε τα πιόνια. Σε χαρτόνι ζωγραφίσαμε 6 από τους ήρωες του παιδικού βιβλίου και αφού τους κόψαμε, τους κολλήσαμε σε γλωσσοπίεστρα. Έπειτα στερεώσαμε τα ξυλάκια αυτά σε καπάκια που μέσα περιείχαν πλαστελίνη ή play doh που είχε σκληρύνει.

Κάθε πιόνι έχει ως σημείο αφετηρίας του τον κύκλο στο κέντρο του παιχνιδιού και πρέπει να τοποθετηθεί εκεί (ανεξάρτητα από το αν θα χρησιμοποιείται από κάποιον παίχτη ή όχι).

Οι κάρτες του παιχνιδιού είναι 21 συνολικά: 6 κάρτες αντιστοιχούν στους υπόπτους, 6 στα φονικά όπλα και 9 στα σημεία της πόλης. Τρεις κάρτες (μία κάρτα από κάθε κατηγορία, δηλαδή ένα όπλο, ένα δωμάτιο και ένας ύποπτος) διαλέγονται τυχαία και κρυφά από όλους τους παίχτες και τοποθετούνται μεσα σε έναν κίτρινο φάκελο, ο οποίος αφήνεται στο κέντρο του ταμπλό. Υπάρχουν βέβαια και οι κάρτες που τραβάει κάποιος παίκτης κάθε φορά που του τυχαίνει στο ζάρι ο μεγενθυντικός φακός. Οι τελευταίες αυτές κάρτες είναι καθοριστικές για την έκβαση του παιχνιδιού.

Πώς παίζεται.

Αφού οι παίχτες διαλέξουν το πιόνι τους, το παιχνίδι ξεκινάει: η σειρά με την οποία παίζουν τα πιόνια είναι (σύμφωνα με τη φορά των δεικτών του ρολογιού).

Ο παίχτης πρέπει να ρίξει τα ζάρια και να περπατήσει τόσα κουτάκια όσα το άθροισμα των ενδείξεων των ζαριών, προκειμένου να μπει σε κάποιο χώρο. Μόλις βρεθεί εκεί, κάνει μία «υπόθεση» (υπόθεση σχετικά με το φόνο: παραδείγματος χάριν «υποθέτω ότι την αρπαγή την έκανε ο Θάνος το κολοκυθάκι, με φυτοφάρμακο, στον λαχανόκηπο») η οποία περιλαμβάνει υποχρεωτικά τον χώρο στο οποίο βρίσκεται αυτός, ένα όπλο και έναν ύποπτο (τα οποία τα μεταφέρει εκεί όπου γίνεται η υπόθεση).

Έπειτα ρωτάει τον παίχτη που βρίσκεται ακριβώς αριστερά του, αν έχει κάποιο από τα 3 στοιχεία που ονόμασε- ο παίχτης που ρωτήθηκε πρέπει να του δείξει ένα (οποιοδήποτε) από τα 3 στοιχεία, εφόσον έχει. Αν δεν έχει, ερωτάται ο επόμενος παίχτης (πάντα σύμφωνα με τη φορά των δεικτών του ρολογιού) μέχρι να δοθεί μία απάντηση: ο παίχτης που θα έχει κάρτα να δείξει σε αυτόν που έκανε την ερώτηση όμως τη δείχνει μόνο σε εκείνον.

Στο τέλος του γύρου του, πριν παίξει ο επόμενος, κάθε παίχτης έχει το δικαίωμα να κάνει μία «κατηγορία»: τότε ανοίγει το φάκελο και βλέπει τα στοιχεία του εγκλήματος. Αν είναι σωστά, τα δείχνει στους υπόλοιπους παίχτες και το παιχνίδι τελειώνει με αυτόν ως νικητή. Αν έχει κάνει λάθος, δεν αποκαλύπτει το περιεχόμενο του φακέλου σε κανέναν και παύει να έχει ενεργό ρόλο στο παιχνίδι: μπορεί πλέον μόνο να απαντάει στις υποθέσεις που κάνουν οι άλλοι παίχτες που συνεχίζουν να παίζουν.

Αυτή η ρουτίνα ακολουθείται στη συνέχεια από όλους τους παίχτες, μέχρι το σημείο που κάποιος παίχτης θα κάνει τη σωστή κατηγορία (και άρα θα έχει λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης του Μανόλη του μανάβη).

Οι ύποπτοι.